Yedikule Hisarı'nda Düzenlenen Ferman Atölyesi ile Tarihi Belgeleri Keşfediyoruz

Yedikule Hisarı'nda gerçekleştirilen Ferman Atölyesi katılımcılara kendi fermanlarını oluşturma imkanı sağlıyor.

Yedikule Hisarı'nda düzenlenen Ferman Atölyesi katılımcılara tarihi belgelerin önemini keşfetme ve kendi fermanlarını oluşturma fırsatı sunuyor. Etkinlik katılımcılara öncelikle fermanların geçmişi, farklı türleri ve üzerlerinde bulunan detaylar hakkında bilgi sunarak başlıyor. Tarihi belgelerin nasıl oluşturulduğu, hangi tür fermanların kullanıldığı ve özelliklerinin ne olduğu gibi konularda katılımcılar bilgilendiriliyor. Ardından katılımcılara özel olarak hazırlanmış malzemeler verilerek kendi fermanlarını hazırlama sürecine geçiliyor. Ferman Atölyesi sadece belge oluşturmayı değil, aynı zamanda tarihin nasıl yazıldığını deneyimlemek isteyenler için bir imkan sunuyor. Katılımcılar kendi fermanlarını hazırlarken geçmişin izlerini taşıyan bu belgelerin değerini ve anlamını daha yakından keşfetme şansını buluyorlar. Bu etkinlik katılımcıların hem eğlenceli bir zaman geçirmelerini hem de tarihi belgelerin önemini anlamalarını sağlıyor.

Osmanlı'daki Fermanların Kullanımı

Ferman kelimesi İlhanlılar'ın İslam'ı kabul etmelerinin ardından kullanılmış ve zamanla Osmanlı Devleti'ne geçerek yerleşmiştir. Osmanlı Devleti'nin ilk fermanı olan Orhan Gazi'nin 1324 tarihli vakfiyesi kabul edilirken VI. Mehmet'e ait olan 1922 tarihli ferman ise sonuncusu olarak bilinir.

Osmanlı fermanları genellikle yedi temel ilkeye göre yazılırdı: Fermanın adı geçirilmesi, ferman sahibinin rütbesine uygun dua ve övgülerin yazılması, fermanın gönderilme sebebi, padişahın isteğinin fermanla bildirilmesi, yapılması istenen işin detayları, işin bitirilmesi için talep edilen süre, fermanın tarihi ve gönderildiği yerin adı yer alırdı. Osmanlı'da iki tür ferman bulunmaktaydı. Birincisi doğrudan divan veya maliye tarafından yazılıp hükümdarın tuğrasıyla süslenen emr-i şerifti. Diğeri ise padişahın tuğralı fermanının üzerine kendi el yazısıyla eklediği onaydı. Hatt-ı Hümayûnla Muvaşşah adı verilen ikinci ferman türü padişahın el yazısıyla süslenerek işin önemini vurgulamak veya ilgilenilen kişiye ya da tehdit amaçlı bir vali veya seraskere gönderilmekteydi. Fermanlar genellikle divani hat denilen karmaşık desenli bir yazıyla kaleme alınırdı.